Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie

CZŁOWIEK POTRZEBUJE SERCA JEZUSA                                                                                                                                                      List do wiernych z okazji 250. rocznicy ustanowienia święta NSPJ

Drodzy Czciciele Najświętszego Serca Jezusowego! W wielu parafiach naszej ojczyzny od miesięcy trwa duchowe przygotowanie do jubileuszu 250. rocznicy ustanowienia Iiturgicznego święta Najświętszego Serca Pana Jezusa, 6 lutego 2015 roku. Taki jubileusz zasługuje nie tylko na okolicznościowe wspomnienie, ale staje się zachętą, aby nabożeństwo do Bożego Serca było obecnie głębiej przeżywane i wpływało na życie duchowe wiernych.

Nabożeństwo do Serca Pana Jezusa wpływało bardzo mocno na życie duchowe chrześcijan w całym Kościele. Kult Serca Jezusowego ma bardzo długą historię. Swój początek ma on na Kalwarii. To tam po przebiciu boku Chrystusa rozpoczęła się kontemplacja otwartego Serca Pana Jezusa. Pierwszymi, którzy patrzyli na przebity bok Chrystusa i Jego otwarte Serce, byli Matka Najświętsza, św. Jan Apostoł i pobożne niewiasty. Oni też należą do pierwszych czcicieli tego Serca. Od tego momentu, już przez tyle wieków, cały Kościół, a zwłaszcza ojcowie Kościoła, mistycy i pobożne dusze kontemplują tajemnicę otwartego Serca Jezusowego.

Papież Pius Xli w encyklice HAURlETlS AQUAS - poświęconej temu kultowi - napisał, że „swój przedziwny rozwój zawdzięcza on doskonałemu zharmonizowaniu z istotą chrześcijaństwa, które jest religią miłości”. Napisał także, że ten kult nie zjawił się nagle, ani na skutek prywatnych objawień, lecz stanowi spontaniczny owoc  wiary i gorącej pobożności, którą ludzie żywili względem Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Objawienia te „mają jednak swoje znaczenie polegające na tym, że Chrystus Pan, ukazując w nich swoje Serce Najświętsze, chciał w niezwykły i wyjątkowy sposób zwrócić umysły ludzkie ku kontemplacji i czci tajemnicy miłości, którą miłosierny Bóg okazał względem rodzaju ludzkiego".

W tych objawieniach Pan Jezus zażądał specjalnego święta ku czci swojego Serca. To życzenie stanowiło zasadniczy punkt objawień św. Małgorzaty Marii. Podczas ostatniego z „czterech wielkich objawień” w 1675 roku Chrystus Pan odsłonił przed nią swe Serce, wskazując na miłość, za którą jednak ludzie odpłacają Mu obojętnością i niewdzięcznością. Celem wynagrodzenia za te zniewagi należy ustanowić święto ku czci Jego Serca w piątek po oktawie Bożego Ciała. Zanim jednak to życzenie Pana Jezusa zostało spełnione, upłynęło aż 90 lat.

Siostry wizytki, począwszy od 1687 roku, podejmowały kilkakrotnie starania w Rzymie o ustanowienie tego święta, lecz nigdy nie otrzymały na nie zgody. Z podobnymi prośbami zwracali się do Stolicy Apostolskiej różni biskupi, królowie oraz bractwa Serca Jezusowego. Prośby te pozostawały jednak bez pozytywnej odpowiedzi. Mimo tego kult ten rozpowszechniał się szeroko nie tylko w Europie, ale i w krajach misyjnych. Trzeba było czekać aż do 1765 roku, kiedy to Episkopat Polski przedłożył papieżowi Klemensowi Xlll prośbę o ustanowienie liturgicznego święta Serca Jezusowego i zatwierdzenie odpowiedniego oficjum, a także formularza Mszy św. Ta prośba nazywana jest Memoriałem Episkopatu Polski. Na tę prośbę polskich biskupów papież Klemens Xlll odpowiedział pozytywnie, pozwalając na to święto, ale tylko dla Polski i arcybractwa Serca Jezusowego w Rzymie. Prośba naszych biskupów była punktem zwrotnym w oficjalnych dziejach nabożeństwa do Bożego Serca.

Zbliżający się jubileusz 250. rocznicy ustanowienia tego liturgicznego święta to bardzo ważne wydarzenie w życiu Kościoła. Jest ono ważne z dwóch powodów. Pierwszy dotyczy przede wszystkim nas, Polaków, bo jest on przypomnieniem polskiego wkładu w ustanowienie tego święta. Święty Jan Paweł ll uczył, że Polska jest drugą ojczyzna kultu Serca Jezusowego. Francja jest pierwszą ojczyzną tego kultu, bo tam miały miejsce objawienia Serca Jezusowego. Polska jest drugą ojczyzna, bo polscy biskupi wyprosili u Stolicy Apostolskiej ustanowienie tego święta. Przez to przyczynili się do rozwoju liturgicznego kultu w całym Kościele i kult ten nabrał charakteru powszechnego.

Drugi powód to wpływ nabożeństwa do Serca Jezusowego na życie i pobożność wiernych. Ustanowienie święta przyczyniło się do ożywienia pobożności katolików i stało się uprzywilejowaną szkołą świętości. Najlepszym tego przykładem są dwaj święci papieże – Jan Xlll i Jan Paweł ll. Obaj byli  wychowani i ukształtowani w szkole Serca Jezusowego.

„Wiele owoców przyniosło nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca” - stwierdził św. Jan Paweł Il. Wiemy, że tak było zwłaszcza w naszej ojczyźnie. W przeszłości przynosiły one wiele błogosławionych owoców. Również i dzisiaj może przynosić podobne owoce.

Praktyka pierwszych piątków miesiąca, czy powrót do tej praktyki, może być głównym postanowieniem podjętym z okazji jubileuszu.  Bądźmy pewni, że kult Serca Jezusowego pozostaje wciąż wspaniałym środkiem rozwoju miłości człowieka do Boga i kształtowania jego własnego serca.

„Człowiek roku 2000 potrzebuje Serca Chrystusa, aby poznawać Boga i samego siebie; potrzebuje Go, aby budować cywilizację miłości" - uczył św. Jan Paweł Il.

/w oparciu o list Sercańskiego Ośrodka Krzewienia Kultu NSPJ w Lublinie/