Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie

Słowo Pasterskie

Andrzej Dzięga

             Arcybiskup Metropolita Szczecińsko-Kamieński

na XVII Niedzielę zwykłą

dnia 26 lipca 2015 roku

Drodzy Bracia Kapłani, Osoby życia konsekrowanego, Wszyscy Siostry i Bracia –Umiłowany Ludu Boży Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Okres wakacji, jaki przeżywamy, jest dla wielu okazją do doświadczenia wspaniałego czasu odpoczynku, spędzenia pięknych chwil na łonie natury, w gronie najbliższych, okazją do poznania świata i wielu miejsc, które pozwalają doświadczyć piękna świata stworzonego przez Boga, „cudownego i godnego podziwu” (por. Ps 139, 14).

Wakacje to również czas poszukiwania Boga, bliskości ze Stwórcą. Winniśmy pamiętać, że chce On być blisko człowieka w każdym momencie jego życia. W tym okresie wielu chrześcijan wybiera się na pielgrzymkowe szlaki, aby w trudzie przebytej drogi poszukać wewnętrznej harmonii, przez medytację i zamyślenie pogłębić relacje z Jezusem Chrystusem. Również liturgiczne świętowanie niedzieli poprzez udział we Mszy świętej może być okazją do pogłębienia z Nim więzi. Podczas każdej Eucharystii jesteśmy świadkami cudownego rozmnożenia chleba, który dokonuje się mocą Ducha Świętego. Dzisiejsza Liturgia Słowa zwraca uwagę na prawdę, że każdy człowiek, a szczególnie chrześcijanin, potrzebuje do życia nie tylko chleba powszedniego, ale również tego Chleba, który pokrzepia duszę. Jezus w Ewangelii lituje się nad tłumami, które Go otaczają: głosi im Słowo, pochyla się nad cierpieniem i uzdrawia chorych. Momentem kulminacyjnym fragmentu niedzielnej perykopy staje się rozmnożenie chlebów i ryb: Jezus zaspokaja ludzki głód, zarówno w jego wymiarze duchowym, jak i fizycznym. Ów ewangeliczny cud powtarza się i dziś: w każdej Eucharystii Jezus przychodzi do człowieka, by być blisko niego, dając mu to, co niezbędne do życia: zbawcze Słowo z mocą oraz Ciało, które umacnia, daje siłę i łaskę do pokonywania codziennych trudności życia.

Każdy człowiek jest zaproszony do czynnego udziału w uczcie życia i miłości. Jezus wzywa do porzucenia strachu, czysto ludzkich kalkulacji, beznadziei, nienawiści, poczucia niższości, do wejścia w rzeczywistość życia i łaski. Szczególnie mocno wezwanie Jezusa skierowane jest dziś do człowieka słabego, zniewolonego grzechem, głodnego prawdy: „Chodź, nakarmię Cię prawdziwym pokarmem z nieba, który nie tylko zaspokoi twój głód, ale da Ci poczucie wolności, radości i nadziei oraz obdarzy prawdziwym życiem, które się nigdy nie kończy”.

Chrystus karmi nas Słowem, które wzywa chrześcijan do służby prawdzie, do głoszenia „prawdy Ewangelii” (por. Ga 2,14). Pierwszą prawdą jest ta, która mówi o niezbywalnej godności życia ludzkiego a które powstaje, rodzi się i rozwija w środowisku rodziny. Dzisiaj Kościół liturgicznie wspomina św. Joachima i Annę, Rodziców Najświętszej Maryi Panny. Św. Jan z Damaszku († ok. 750r.) w ten sposób wyśpiewał cześć Rodziców Maryi: „Joachimie i Anno, szczęśliwa paro! Całe stworzenie jest wam zobowiązane. Przez was bowiem stworzenie złożyło Stwórcy najdoskonalszy dar: tę świętą Matkę, która sama tylko była godną swego Stwórcy! Śpiewaj z radości, Anno niepłodna, któraś nie rodziła, wybuchnij weselem i wykrzykuj, któraś nie doznała bólów porodu! (zob. Iz 54,1). Wybuchnij weselem, Joachimie, albowiem z twojej córy narodzi się nam Dziecię, Syn zostanie nam dany”. Maryja, dar Stwórcy, wraz ze św. Józefem stworzyli wspólnotę życia i miłości, w której mógł wzrastać Zbawiciel, Jezus Chrystus. Święta Rodzina z Nazaret stała się wzorem wszystkich małżeństw chrześcijańskich.

Bracia i siostry, Święty Jan Paweł II w Liście do Rodzin napisał: „pośród wielu dróg powołania chrześcijańskiego rodzina jest drogą pierwszą i z wielu względów najważniejszą. Jest drogą powszechną, pozostając za każdym razem drogą szczególną, jedyną i niepowtarzalną, tak jak niepowtarzalny jest każdy człowiek. Rodzina jest tą drogą, od której nie może on się odłączyć. Wszak normalnie każdy z nas w rodzinie przychodzi na świat, można więc powiedzieć, że rodzinie zawdzięcza sam fakt bycia człowiekiem. A jeśli w tym przyjściu na świat oraz we wchodzeniu w świat człowiekowi brakuje rodziny, to jest to zawsze wyłom i brak nad wyraz niepokojący i bolesny, który potem ciąży na całym życiu. Tak więc Kościół ogarnia swą macierzyńską troską wszystkich, którzy znajdują się w takich sytuacjach, ponieważ dobrze wie, że rodzina spełnia funkcję podstawową. Wie on ponadto, iż człowiek wychodzi z rodziny, aby z kolei w nowej rodzinie urzeczywistnić swe życiowe powołanie” (LdR 2).

Refleksja nad rodziną jest zatem najważniejszym zadaniem Kościoła w kontekście przemian ekonomiczno-ideowych we współczesnym świecie, które często prowadzą do negowania wartości małżeństwa i rodziny, marginalizowania czy nawet wyśmiewania małżeństwa jako nierozerwalnego związku mężczyzny i kobiety. Rodzina w czasach dzisiejszych znajduje się pod wpływem rozległych, głębokich i szybkich przemian społecznych i kulturowych. Wiele rodzin przeżywa ten stan rzeczy, dochowując wierności tym wartościom, które stanowią fundament instytucji rodzinnej. Inne stanęły niepewne i zagubione wobec swych zadań, a nawet niekiedy zwątpiły i niemal zatraciły świadomość ostatecznego znaczenia i prawdy życia małżeńskiego i rodzinnego.

Współczesny Kościół jest w pełni świadomy tego, że małżeństwo i rodzina stanowią jedno z najcenniejszych dóbr ludzkości, że zagrażające im niebezpieczeństwa są obecnie jeszcze większe niż kiedykolwiek. Podważane są najbardziej oczywiste i w pełni uzasadnione z punktu widzenia samego tylko zdrowego rozsądku te role małżonków, które tkwiły w zamyśle Bożym w chwili stwarzania człowieka, o których mówi nam Boże Objawienie i które są przedmiotem nauczania Kościoła.

Dlatego Kościół wzywa do troski o rodzinę. Za kilka tygodni, w październiku, rozpocznie się XIV Zwyczajny Synod Biskupów na temat powołania i misji rodziny w Kościele i świecie współczesnym. W związku z tym, jako Pasterz Diecezji gorąco proszę cały Kościół Szczecińsko-Kamieński o szczególnie żarliwą i głęboką modlitwę w intencji Ojca Świętego Franciszka, w intencji Synodu Biskupów oraz w intencji samych małżeństw i rodzin. Proszę także o modlitwy w intencji dzieci, za młodzież przygotowującą się do Światowych Dni Młodzieży, za małżeństwa niesakramentalne, za narzeczonych, za osoby podejmujące decyzję o zawarciu małżeństwa oraz za osoby, które szlachetnym i otwartym sercem pragną dać wielkoduszną odpowiedź na Boże powołanie do życia kapłańskiego i konsekrowanego. Na modlitwie dziękujmy również z całego serca za dar św. Jana Pawła II, nazwanego przez Ojca Świętego Franciszka „Papieżem Rodzin”.

Moim wielkim pragnieniem jest, aby, począwszy od dzisiejszej niedzieli, która rozpoczyna Nowennę dziewięciu tygodni przed rozpoczęciem Synodu Zwyczajnego Biskupów na temat rodziny, tą modlitwą została objęta cała Archidiecezja Szczecińsko-Kamieńska, wszystkie wspólnoty parafialne, grupy modlitewne, stowarzyszenia katolickie. Proszę, aby w ciągu trwania Nowenny modlitewnej, na zakończenie każdej Mszy św. niedzielnej, przed błogosławieństwem, odmawiana była taka modlitwa w intencji Synodu Biskupów (powstańmy):

 MODLITWA DO ŚWIĘTEJ RODZINY:

 Jezu, Maryjo i Józefie w Was kontemplujemy blask prawdziwej miłości, do Was zwracamy się z ufnością. Święta Rodzino z Nazaretu, uczyń także nasze rodziny środowiskami komunii i wieczernikami modlitwy, autentycznymi szkołami Ewangelii i małymi Kościołami domowymi.

Święta Rodzino z Nazaretu niech nigdy więcej w naszych rodzinach nikt nie doświadcza przemocy, zamknięcia i podziałów: jeśli ktokolwiek został zraniony albo zgorszony niech szybko zazna pocieszenia i uleczenia.

Święta Rodzino z Nazaretu, oby przyszły Synod Biskupów mógł przywrócić wszystkim świadomość sakralnego i nienaruszalnego charakteru rodziny, jej piękna w Bożym zamyśle. Jezu, Maryjo i Józefie! Usłyszcie, wysłuchajcie naszego błagania. Amen.

Niech ten czas stanie się okazją do pogłębionej refleksji nad tym, jak wielką wartością jest małżeństwo i rodzina, zarówno dla poszczególnych osób, jak i narodu i państwa. Niech z tej modlitwy i refleksji zrodzi się gotowość do odważnej, publicznej obrony tej instytucji ze strony każdej i każdego z nas. Niech coraz bardziej powszechne staje się przekonanie, że małżeństwo i rodzina wyjdą zwycięsko z konfrontacji ze współczesnymi zagrożeniami jedynie wtedy, gdy okażą się „Bogiem silne”.

Przywołując wstawiennictwa Maryi i Józefa, a także św. Jana Pawła II, zawierzam każde małżeństwo i każdą rodzinę naszej Archidiecezji samemu Chrystusowi, który jest Chlebem Życia. Niech każdy otworzy serce na światło, którym Ewangelia oświeca każdego człowieka.

Zapewniając równocześnie o mojej stałej modlitwie w Waszych intencjach, wszystkim i każdemu z osobna udzielam z serca pasterskiego błogosławieństwa

+ Andrzej Dzięga

Arcybiskup Metropolita

Szczecińsko-Kamieński

Szczecin, dnia 24 lipca 2015 r.